Zwężenie cewki moczowej (łac. Strictura urethrae) to częsta choroba dotycząca dolnego odcinka układu moczowego głównie mężczyzn. Spowodowane jest uszkodzeniem lub zniszczeniem tkanek ściany cewki moczowej. Drażniące działanie moczu na uszkodzony nabłonek cewki powoduje jej włóknienie. Proces gojenia prowadzi do zmniejszenia obwodu cewki moczowej i zwężenia jej światła. W niektórych sytuacjach prowadzić to może do całkowitego zamknięcia światła cewki. Zwężenia cewki mogą być wrodzone i wtórne. Wrodzone zwężenia cewki są rzadkością, najczęściej mamy doczynienia ze zwężeniami wtórnymi do urazu lub stanu zapalnego.
Objawy:
Obraz kliniczny nie jest charakterystyczny. Najbardziej typowym objawem zwężenia cewki moczowej jest osłabienie siły strumienia moczu, krzywy strumień i przedłużony czas mikcji. Cewka moczowa powyżej miejsca zwężenia ulega poszerzeniu. Zwężenie sprzyja zaleganiu moczu w cewce i pęcherzu moczowym co prowadzi do infekcji. Objawy podzielić można na:
-objawy przeszkodowe
wąski strumień moczu,
przerywany strumień moczu,
trudności z rozpoczęciem mikcji.
-objawy podrażnieniowe
częstomocz,
nokturia,
parcia naglące ( nagła pilna potrzeba oddania moczu),
dyzuria ( ból i pieczenie podczas mikcji).
Diagnostyka:
-wywiad i badanie przedmiotowe przez lekarza urologa,
-uretrografia (podanie środka kontrastowego do cewki moczowej i wykonanie zdjęcia rentgenowskiego),
-uretroskopia (endoskopowe wziernikowanie cewki moczowej i kontrola wzrokowa światła cewki moczowej),
-badanie urodynamiczne,
-USG układu moczowego.
Leczenie:
Rozszerzanie (dilatacja) cewki moczowej– zarezerwowana dla pacjentów z krótkim i płytkim zwężeniem cewki gąbczastej lub jako leczenie zapobiegające nawrotom choroby po uretrotomii optycznej. Podczas zabiegu korzysta się najczęściej z rozszerzadeł Beniqueta.
Uretrotomia optyczna– to najczęstszy zabieg polegający na endoskopowym nacięciu zwężenia. Po zabiegu pozostawia się cewnik pęcherzowy na dzień lub kilka dni w zależności od długości zwężenia. Wynik zabiegu ściśle związany jest z długością i lokalizacją zwężenia. Długie zwężenia często nawracają.
Plastyka cewki moczowej (leczenie operacyjne) – leczenie stosowane dla chorych z pourazowymi i długimi zwężeniami cewki moczowej, w przypadku niepowodzenia uretrotomii lub rozszerzania lub w przypadkach całkowitego zarośnięcia światła cewki. Zabieg polega na wycięciu zwężonego miejsca i zespoleniu końców cewki moczowej celem odtworzenia jej ciągłości. Leczenie takie może być jedno- lub dwu-etapowe. W niektórych przypadkach w celu odtworzenia ciągłości cewki używa się wolnego płata skóry lub błony śluzowej jamy ustnej.
Przeciwwskazania:
– aktywne zakażenie układu moczowego,
– zaburzenie krzepnięcia krwi.